(Περιτομή) Οι καθαρόαιμοι χριστιανοί και οι...προσήλυτοι!

Οι καθαρόαιμοι χριστιανοί και οι...προσήλυτοι!

"Κατ'αρχάς οι απόστολοι δεν εκήρυττον τον Χριστόν, τον υιόν του Θεού, ειμή εις μόνους τους Ιουδαίους 'οι δε μη Ιουδαίοι, ίνα γίνωσι δεκτοί εις τους κόλπους της εκκλησίας, ώφειλον προηγουμένως να πρεσβεύσωσι το μωσαϊκόν θρήσκευμα......
....οι Ιουδαίοι χριστιανοί ήλεγξαν τον Πέτρον δια τούτο, αξιούντες' ότι προς άνδρας ακροβυστίαν έχοντας εισήλθε και συνέφαγεν αυτοίς.''"  

Και αυτό: 

"(…ενώ το ιουδαϊκόν θρήσκευμα δια πολλούς λόγους απεκρούετο υπό των άλλων εθνών....
Το Ιουδαϊκόν έθνος ήτο τοσούτον προσηλωμένον εις τα ήθη και εις τους τύπους του ιδιάζοντος αυτού βίου, ώστε απέφευγε πάσαν προς τους ξένους οικειότητα ως μιασματικήν ' οι δε ξένοι ανταπέδιδον εις τους Ιουδαίους τα ίσα, μισούντες αυτούς και απεχθανόμενοι' εντεύθεν σφόδρα ευάριθμοι υπήρξαν οι δια της περιτομής γενόμενοι πλήρεις και ακριβείς προσήλυτοι. Αν λοιπόν υπερίσχυεν η κατά πρώτον τεθείσα αρχή, ότι δια να γίνη τις χριστιανός έπρεπε να είναι ή να γίνη Ιουδαίος, ο χριστιανισμός ήθελεν απαντήσει περί την διάδοσιν αυτού ανυπέρβλητα προσκόμματα.....
Και απόδειξις τούτου πρόχειρος, ότι η ιουδαϊκή θρησκεία, προ αιώνων υπάρχουσα και ομολογουμένως ανωτέρα ούσα παντός άλλου προ του χριστιανικού δόγματος, ουδέποτε όμως προσωκειώθη την συνείδησιν της άλλης ανθρωπότητος. Ναι μεν η Παλαιά Διαθήκη παρέμεινεν η βάσις του νέου θρησκεύματος, η δε γνώσις αυτής απέβη απαραίτητος προς την των νέων Γραφών κατάληψιν’ αλλ’ η μελέτη αύτη απηλλάγη ήδη της εκπληρώσεως των εξωτερικών εκείνων διατυπώσεων και υποχρεώσεων, ένεκα των οποίων το μωσαϊκόν δόγμα περιεστάλη αείποτε εντός των στενών ορίων της ιουδαϊκής φυλής.)"

Και αυτό: 

(Εις όλας τας πόλεις ταύτας επορεύετο τη ημέρα των Σαββάτων εις τας συναγωγάς των Ιουδαίων, αναγγέλλων αυτοίς τα πάθη και την ανάστασιν του Χριστού. Και πολλοί μεν πειθόμενοι εδέχοντο το άγιον βάπτισμα, εξαιρέτως δε Έλληνες ουκ ολίγοι, μάλιστα γυναίκες εκ των επιφανεστάτων, αλλ’ οι πολλοί Ιουδαίοι, σαλεύοντες τους όχλους, κατήγγειλαν αυτόν εις τους άρχοντας ως πράττοντα απέναντι των δογμάτων του Καίσαρος και βασιλέα έτερον είναι λέγοντα, Ιησούν. Ιδίως εις Φιλίππους ο Παύλος εδάρη δημοσία, αδίκαστος καιτοι Ρωμαίος πολίτης υπάρχων..) 

Και αυτό: 

[...Καθ'ά δε προ μικρού είπομεν,ουδείς επί τούτω ενήργησε μετά πλείονος συνέσεως,δραστηριότητος και εθελοθυσίας ή ο όντως θεόπνευστος Παύλος.Κατ' αρχάς οι απόστολοι δεν εκήρυττον τον Χριστόν,τον υιόν του Θεού, ειμή εις μόνους τους Ιουδαίους' οι δε μη Ιουδαίοι, ίνα γίνωσι δεκτοί εις τους κόλπους της εκκλησίας,ώφειλον προηγουμένως να πρεσβεύσωσι το μωσαϊκόν θρήσκευμα.Το πνεύμα του νέου κηρύγματος ήτο εν τοις σπαργάνοις αυτού τοσούτον αποκλειστικόν,ώστε ότε ο των αποστόλων πρώτος εισήλθεν εις την οικίαν του εν Καισαρεία αλλοφύλου χριστιανού Κορνηλίου και συνέφαγε μετ' αυτού, παρά τα εν τω Δευτερονομίω και εν τω Λεϋιτικώ διατεταγμένα,οι Ιουδαίοι Χριστιανοί ήλεγξαν τον Πέτρον δια τούτο, αξιούντες "ότι προς άνδρας ακροβυστίαν έχοντας εισήλθε και συνέφαγεν αυτοίς. 
"Ο δε μόλις ηδυνήθη ν' απολογηθή λέγων, ότι έπραξε τούτο υπείκων εις φωνήν εξ ουρανού επανειλημμένως ειπούσαν προς αυτόν "Ά ο Θεός εκαθάρισε σύ μοί κοίνου.
"Ούτω λοιπόν δέσμιον εντός του μωσαϊκού νόμου ήθελον να εγκλείσωσιν οι Ιουδαίοι τον χριστιανισμόν...]
πηγή απο εδώ:
"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ", Κ.Παπαρρηγόπουλου, βιβλίον όγδοον, κεφ.Β', σελ. 110-116, εκδόσεις ΓΑΛΑ