«Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων τόσο πολύ κακής διανοητικής κατάστασης που πιστεύουν τα πάντα εκτός από εκείνα που υπαγορεύονται από φρόνηση και ορθολογισμό, και οι οποίοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην σκέψη όπως ο υδρόφοβος απέναντι στο νερό. Αυτοί δεν θα μας διαβάσουν αλλά και δεν μας απασχολούν, το επαναλαμβάνουμε, δεν γράψαμε γι’ αυτούς. Το πνεύμα τους είναι η βοσκή των παπάδων, όπως τα πτώματα είναι βοσκή των σκουληκιών. Γράφουμε μόνο για τους φίλους της ανθρωπότητας και της Λογικής… Ας αφήσουμε τους υπόλοιπους στις χίμαιρές τους και ας μη φθονούμε τους παπάδες για μία τέτοια κατάκτηση. Συνεχίζουμε την πορεία μας χωρίς να σταματάμε για να υπολογίσουμε τους περισσότερους ή λιγότερους ψήφους που μπορεί κανείς να επιτύχει όταν προσβάλλει κατά μέτωπο την ευπιστία και αφού ξεσκεπάσαμε το άδυτο μέσα στο οποίο κρύβεται ο παπάς, ας μην ελπίζουμε ότι θα προτρέψει να μας διαβάσουν εκείνοι που αυτός εξαπατά» 

(Charles Francois Dupuis, 1798)