Μέση ηλικία 23.000 ετών έδειξε η επιστημονική έρευνα για τον λιθοσωρό - τείχος που βρίσκεται μέσα στο σπήλαιο της Θεόπετρας
Η χρονολόγηση του τεχνητού λιθοσωρού - τείχους, που περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα δύο τρίτα, έγινε με τη μέθοδο της Οπτικής Φωταύγειας και απέδωσε μια μέση ηλικία 23.000 ετών.
Η χρονολόγηση του τεχνητού λιθοσωρού - τείχους, που περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα δύο τρίτα, έγινε με τη μέθοδο της Οπτικής Φωταύγειας και απέδωσε μια μέση ηλικία 23.000 ετών.
Η ηλικία συμπίπτει απόλυτα με την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής.
Η χρονολόγηση πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος» από την ερευνητική ομάδα του Ν. Ζαχαριά, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του δρος Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».
Η χρονολόγηση πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος» από την ερευνητική ομάδα του Ν. Ζαχαριά, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του δρος Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».
Στο σπήλαιο πραγματοποιούνται ανασκαφές τα τελευταία 25 χρόνια, υπό τη διεύθυνση της δρος Νίνας Κυπαρίσση - Αποστολίκα, προϊσταμένης της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Ο λιθοσωρός είχε ανακαλυφθεί κατά την ανασκαφή του 2007, μελετήθηκε συστηματικά, και αναλύθηκε με όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους. Κάτι που συμβαίνει συστηματικά με τα ευρήματα της συγκεκριμένης ανασκαφής, για την ερμηνεία των οποίων συνεργάζονται πολλοί επιστημονικοί κλάδοι, με πρωτοβουλία της κ. Κυπαρίσση.
Οπως σημειώνει η ίδια, το σπήλαιο της Θεόπετρας «έχει πολλές και διαφορετικές περιόδους χρήσης. Υπάρχει μια περίοδος της Μέσης Παλαιολιθικής η οποία φτάνει τα 35.000 χρόνια πριν από σήμερα, ενώ το τελευταίο όριο προς τα πίσω πιθανόν κυμαίνεται από 75 έως 100, 110 χιλιάδες χρόνια πριν ή και παλαιότερα.
Ο λιθοσωρός είχε ανακαλυφθεί κατά την ανασκαφή του 2007, μελετήθηκε συστηματικά, και αναλύθηκε με όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους. Κάτι που συμβαίνει συστηματικά με τα ευρήματα της συγκεκριμένης ανασκαφής, για την ερμηνεία των οποίων συνεργάζονται πολλοί επιστημονικοί κλάδοι, με πρωτοβουλία της κ. Κυπαρίσση.
Οπως σημειώνει η ίδια, το σπήλαιο της Θεόπετρας «έχει πολλές και διαφορετικές περιόδους χρήσης. Υπάρχει μια περίοδος της Μέσης Παλαιολιθικής η οποία φτάνει τα 35.000 χρόνια πριν από σήμερα, ενώ το τελευταίο όριο προς τα πίσω πιθανόν κυμαίνεται από 75 έως 100, 110 χιλιάδες χρόνια πριν ή και παλαιότερα.
Σ’ αυτή την περίοδο φαίνεται πως είχε αρκετά καλό κλίμα. Υπάρχουν εκτεταμένες φωτιές, οι οποίες χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους και για να μαγειρεύουν ενδεχομένως, αλλά και για να στεγνώνουν το υγρό δάπεδο, γιατί μεγάλες ποσότητες νερού έμπαιναν από έξω». Αγγελική Κώττη akotti@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου