Καζαντζάκης ή Δημώναξ;;;;

«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος»
Ν. Καζαντζάκης - το επίγραμμα αυτό είναι χαραγμένο στον τάφο του 

Αυτό όμως, ΔΕΝ το έχει πει ο Καζαντζάκης, το έχει πει ο Δημώναξ (Δημώνακτας) αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Κύπρο και άκμασε τον 2ο αιώνα (μ.Χ.).
Το έργο του Λουκιανού "Δημώνακτος βίος" το είχε μεταφράσει ο μεγάλος την εποχή εκείνη ο Κρητικός χρονογράφος Ι. Κονδυλάκης (1861-1920).
Στα έργα του ο Καζαντζάκης συχνά χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο νόημα χωρίς όμως να αναφέρει από που το πήρε από την μετάφραση ή κατ ευθείαν από το αρχαίο κείμενο.

«Ερωτηθείς υπό τινός πώς ορίζει την ευτυχίαν, 

απήντησε ότι μόνον τον ελεύθερον θεωρεί ευδαίμονα. 

Αλλ' ελεύθεροι είναι πολλοί, είπεν ο άλλος.

Εκείνον, είπεν ο Δημώναξ, θεωρώ ελεύθερον, όστις ούτε ελπίζει τι, ούτε φοβείται». 

«ερωτήσαντος δε τινός, τις αυτώ όρος ευδαιμονίας είναι δοκεί, μόνον ευδαίμονα, έφη, τον ελεύθερον, εκείνου δε φήσαντος πολλούς ελευθέρους είναι, "αλλ' εκείνον" [είπε] "νομίζω τον μήτε ελπίζοντα τι μήτε δεδιότα"».....Λουκιανός (120-180 μ.Χ.) "Δημώνακτος βίος" (παρ. 383.20)
 Ο περίφημος κυνικοστωϊκός φιλόσοφος Δημώναξ, είναι αυτός που εδήλωσε στους Αθηναίους ότι η αποδοχή του θεάματος των μονομαχιών θα ήταν έργωι βλασφημία αν δεν κατεδάφιζαν προηγουμένως τον Βωμό του Ελέους  (Λουκιανός, «Δημώναξ», 57).

Λίγα λόγια για τον Φιλόσοφο:

Στους μαθητές του Μουσωνίου, ανήκαν ο Δίων από την Προύσα, ο περίφημος κυνικοστωϊκός Δημώναξ και ο Επίκτητος. Ο φιλόσοφος δεν άφησε γραπτά έργα του, ή εξαγνίστηκαν στην πυρά ;;;)
Ο Δημώναξ ήταν αρχαίος Έλληνας κυνικός φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Κύπρο και άκμασε τον 2ο αιώνα (μ.Χ.).
Αν και ανήκε από διαπρεπή και πλούσια οικογένεια, προτίμησε να ζει ως κυνικός και ασκητής. Διδάσκαλοί του ήταν ο Επίκτητος, ο Τιμοκράτης, ο Αγαθόβουλος και ο Δημήτριος.
Κατά τη διδασκαλία αυτού τα μόνα αγαθά της ζωής είναι η αυτάρκεια, η απαλλαγή από του φόβου
και της ελπίδας, καθώς και η γαλήνη της ψυχής.
Θεωρείται ανώτερος από τους άλλους Κυνικούς φιλοσόφους ως προς την παιδεία και τη μόρφωσή του αποφεύγοντας τις έκτροπες και ανοίκειες εκείνες πράξεις που χαρακτήριζαν γενικά τους Κυνικούς.
Ο Δημώναξ εκτός από τον Διογένη που μιμούνταν μόνο ως προς την περιβολή και τον τρόπο ζωής, θαύμαζε τον Σωκράτη και τον Αρίστιππο.
Με τον εκλεκτικισμό του κατέστησε λιγότερο τραχεία τη διδασκαλία των Κυνικών περί της ζωής.
Παρά ταύτα, ο Δημώναξ τίποτα το ιδιαίτερο δεν πρόσθεσε γενικά στην επιστημονική φιλοσοφία. Έζησε περί τα 100 χρόνια, και όταν αισθάνθηκε το πολύ βαθύ γήρας του πέθανε, εκούσια (θεληματικά) αρνούμενος να λάβει τροφή.