Καραμπελιάς, ο ΣΥΡΙΖΑ ως οργάνο της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης

Ο Γ. Καραμπελιάς αποκαλύπτει τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως οργάνου της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης

By ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ

Ο Γιώργος Καραμπελιάς, εκδότης του περιοδικού «Άρδην», σε μια πολύ εμπεριστατωμένη ανάλυση (αν και διαφωνώ με τις θέσεις της «πατριωτικής Αριστεράς» ως προς τον ΛΑ.Ο.Σ., αυτό όμως είναι άλλο ζήτημα), αποκαλύπτει τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως οργάνου της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης. Ακόμη και ως προς το ζήτημα των μεταναστών. Πρέπει να καταλάβουμε, επισημαίνει ο Γ. Καραμπελιάς (και όχι κάποιος «ακροδεξιός») ότι η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο και την διεθνή εξουσία προς όφελος τους κεφαλαίου και της διεθνούς εξουσίας, εις βάρος των λαών. Ανάλογη είναι η στάση του Συνασπισμού (στο πλευρό της αμερικανικής νέας τάξης, της διεθνούς εξουσίας, του κεφαλαίου, των ισχυρών), σε όλα τα θεμελιώδη ζητήματα: Αποεθνικοποίηση, αναθεώρηση της Ιστορίας και διαγραφή της ιστορικής μνήμης, υποκριτικός «πολυπολιτισμός» και «αντιρατσισμός», είναι αυτά ακριβώς που προωθεί προς το συμφέρον του το διεθνές κεφάλαιο.

Ο Γιώργος Καραμπελιάς και οι συνεργάτες του, και πολλοί που μοιράζονται τις ίδιες απόψεις από τον χώρο της «πατριωτικής Αριστεράς», δεν πιστεύουν βεβαίως ότι ικανή πολιτική αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση μπορεί να προέλθει από τον ΛΑ.Ο.Σ.
(Αλλά εγώ δεν βλέπω άλλον πολιτικό φορέα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση καλύτερο και αποτελεσματικότερο. Αγωνίζομαι με αυτόν που ήδη κατάφερε ότι κατάφερε, με σκληρούς αγώνες πολλών αγωνιστών. Ο κ. Καραμπελιάς μπορεί αν θέλει να φτιάξει κάτι καλύτερο στο πολιτικό σκηνικό (επί του πνευματικού και ιδεολογικού, ήδη έχει κάνει πολλά με το «’Αρδην» και με τα βιβλία του (όχι ο μόνος βεβαίως)· δεν αντιλέγω σε αυτό, κάθε άλλο). Αλλά μέχρι τότε συζητώ επί υπαρκτών δεδομένων.)

Σημασία, όμως έχει ότι ακόμη και η Αριστερά, ολόκληρη η Ελληνική κοινωνία, αποδέχεται πλέον και προβληματίζεται σοβαρά επί ζητημάτων που κάποτε μόνον οι Έλληνες  Eθνικιστές τολμούσαν να θέσουν. Αυτό είναι κάτι μας γεμίζει αισιοδοξία και ακόμη μεγαλύτερη πίστη για τον αγώνα των ιδεών μας και το μέλλον της Πατρίδος μας.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ανάλυση του Γ. Καραμπελιά.

Η ανανέωση της “ανανέωσης”  Γιώργος Καραμπελιάς [...]

Ένα εγχείρημα συσκότισης στην αριστερά, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η ηγεσία του Συνασπισμού επιχείρησε –με σχετική επιτυχία– ένα «ζογκλερίστικο» εγχείρημα ιδεολογικής και πολιτικής συσκότισης:

Η υπεράσπιση της παγκοσμιοποίησης και των αποεθνοτικών διαδικασιών, που αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα της ιδεολογίας του, εμφανίζεται ως υπεράσπιση των… θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή των μεταναστών, των νέων, των εργαζόμενων της ελαστικοποιημένης εργασίας.

Το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα κομβικά ζητήματα: Η αποδοχή ενός μοντέλου “ανοικτών συνόρων”, σημαίνει ενίσχυση του εμπορίου, του τουρισμού, του καταναλωτισμού, των μεγάλων μεταφορικών συστημάτων, των αεροδρομίων, δηλαδή της “ανάπτυξης”, την ίδια στιγμή που εμφανίζεται δήθεν ως υπερασπιστής της οικολογίας και των δασών. Στην πραγματικότητα προωθεί απλώς ένα “πρασίνισμα” του συστήματος, με το αζημίωτο για τους επαγγελματίες περιβαλοντολόγους, όπως έκαναν οι Πράσινοι στη Γερμανία.

Ή πώς είναι δυνατόν να προστατευθεί ότι έχει απομείνει από το κράτος πρόνοιας και τις εργασιακές κατακτήσεις σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, όταν σε όλη τη Δύση προωθούνται οι στρατηγικές της απορύθμισης;

Πώς μπορεί να οικοδομηθεί ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση, που αποδομεί το σύστημα εκπαίδευσης; Και όμως ο Συνασπισμός υποστηρίζει μια Ευρωπαϊκή Ένωση με ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά, που ρυθμίζει όλες τις βασικές οικονομικές και κοινωνικές κατευθύνσεις, δηλαδή καταδικάζει τη χώρα μας να μη μπορεί να διατηρήσει ένα αυτόνομο σύστημα εκπαίδευσης. [...]

Η χρησιμοποίηση των μεταναστών

Δεν μπορείς, για παράδειγμα, να καταγγέλλεις την παγκοσμιοποίηση και την «ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων», αλλά να τάσσεσαι δημαγωγικά υπέρ των «ανοικτών συνόρων» και της ελεύθερης διακίνησης εργατικού δυναμικού, που αποτελεί τον βασικό μοχλό για τη διεθνοποίηση του εφεδρικού στρατού εργασίας, για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την πτώση των μισθών. Δεν μπορείς να αποκρύπτεις πως η πτώση του πληθωρισμού επί Σημίτη, και η παράλληλη μείωση του πραγματικού εισοδήματος των χαμηλόμισθων εργαζόμενων, ήταν συνέπεια της πολιτικής των «ανοικτών συνόρων» του κεφαλαίου, και να επικεντρώνεσαι μόνο στα φαινόμενα ξενοφοβίας ή και ρατσισμού, ιδιαίτερα των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση.

Δεν μπορείς, ακόμα, να αποκρύπτεις πως η πολιτική των «ανοικτών συνόρων» είναι πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, ούτε πως η αθρόα είσοδος μεταναστών από γειτονικές χώρες με αλυτρωτικές διεκδικήσεις εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη δημιουργία στρατηγικών μειονοτήτων. Δεν μπορείς, εν τέλει, να σπρώχνεις λαϊκά στρώματα στο ΛΑΟΣ και να ενισχύεις ένα υπόγειο ρεύμα ξενοφοβίας που, αργά ή γρήγορα, θα ξεσπάσει, αντί να προωθείς μία ρύθμιση του μεταναστευτικού ζητήματος, με χτύπημα της λαθρομετανάστευσης που διευρύνει διαρκώς τη μαύρη εργασία, και με την ισότιμη ένταξη των υπαρχόντων μεταναστών στην ελληνική κοινωνία και τον ελληνικό πολιτισμό. Οι… μετανάστες και τα δικαιώματά τους χρησιμοποιούνται, στην πράξη, ως ο κύριος ιδεολογικός πολιορκητικός κριός του εθνομηδενισμού, και κινδυνεύουν να πληρώσουν αυτοί για την πολιτική και τα συμφέροντα των αφεντικών τους! Έχουν μεταβληθεί στο κύριο πρόσχημα ώστε ο Συνασπισμός –μαζί με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ το οποίο εξάλλου αντλεί αδιάκοπα και μέλη και ιδεολογία– να υπερασπίζονται την Τουρκία, το Σχέδιο Ανάν, την παράδοση στην παγκοσμιοποιητική συμμορία των Βρυξελλών, την κατάργηση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας! Διότι είναι, τάχα, υπέρ της κατάργησης των… συνόρων προς όφελος των μεταναστών! Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Φιλοθέη, η Βούλα, η Μύκονος, θα διαθέτουν άφθονα και φθηνά εργατικά χέρια για οικοδόμους, κηπουρούς και καθαρίστριες, και οι εκατομμυριούχοι των προγραμμάτων και των μετοχών σε εταιρείες και τράπεζες, θα έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους ότι είναι υπέρ της «εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης». Γι’ αυτό και η εκσυγχρονιστική πτέρυγα του Συνασπισμού «τα βρήκε» τόσο εύκολα με μια δήθεν «επαναστατική» πτέρυγα, διότι της προσφέρει το άλλοθι και τις ψήφους που της χρειάζονται. [...]