Η αταραξία μας ως προς τις άσχημες ειδήσεις κατά τον Επίκτητο.

«Ότι ου δει προς τας αγγελίας ταράσσεσθαι» 

(Δεν πρέπει να μάς ταράζουν τα νέα).

«Όταν σοι τι προαγγελθή ταρακτικόν,εκείνο έχε πρόχειρον,ότι αγγελία περί ουδενός προαιρετικού γίνεται.μη τί γαρ δύναται σοι τις αγγείλαι,ότι κακώς υπέλαβες ή κακώς ωρέχθης;Ουδαμώς.Αλλ’ότι απέθανεν τις•τί ουν προς σε;ότι σε κακώς τις λέγει•τί ουν προς σε;ότι ο πατήρ τάδε τινά ετοιμάζεται•επί τίνα;μη τι επί την προαίρεσιν;πόθεν δύναται;αλλ’επί το σωμάτιον,επί το κτησείδιον•εσώθης,ουκ επί σε.αλλ’ο κριτής αποφαίνεται ότι ησέβησας.περί Σωκράτους δ’ουκ απεφήναντο οι δικασταί;μη τι σον έργον εστί το εκείνον αποφήνασθαι;Ου.Τί ουν έτι σοι μέλει;έστι τι του πατρός σου έργον,ο αν μη εκπληρώση,απώλεσεν τον πατέρα,τον φιλόστοργον,τον ήμερον.άλλο δε μηδέν ζήτει τούτου ένεκα αυτόν απολέσαι.ουδέποτε γαρ εν άλλω μεν τις αμαρτάνει,εις άλλο δε βλάπτεται.πάλιν το σον έργον απολογηθήναι ευσταθώς,αιδημόνως αοργήτως.ει δε μη,απώλεσας και συ τον υιόν,τον αιδήμονα,τον γενναίον.τί ουν;ο κριτής ακίνδυνος εστίν;ου•αλλά κακείνω τα ίσα κινδυνεύεται.τί ουν έτι φοβή,τί εκείνος κρινεί;τί σοι και τω αλλοτρίω κακώ;σον κακόν εστί το κακώς απολογηθήναι•τούτο φυλάσσου μόνον•κριθήναι δ’ή μη κριθήναι ώσπερ άλλου εστί έργον,ούτως κακόν άλλου εστίν.«απειλεί σοι ο δείνα».εμοί;ου.«ψέγει σε».αυτός όψεται,πώς ποιεί το ίδιον έργον.«μέλλει σε κατακρινείν αδίκως».άθλιος».

(Όταν σού αναγγείλουν κάτι που σε ταράζει, έχε πρόχειρη την κρίση ότι τα νέα δεν αφορούν τίποτε που έχει να κάνει με την βούλησή σου.
Γιατί, μήπως μπορεί κανείς να σού αναγγείλει ότι κακώς παραδέχτηκες κάτι ή κακώς επιθύμησες;
-Σε καμιά περίπτωση. -Αλλά μπορεί να σού αναγγείλει ότι πέθανε κάποιος • τι σημασία έχει, λοιπόν,αυτό για σένα; Ότι κάποιος σε κακολογεί • τί σημασία έχει, λοιπόν, για σένα;
Ότι ο πατέρας σου κάτι ετοιμάζει • εναντίον τίνος; Μήπως εναντίον της βούλησής σου; Πώς μπορεί;
Αλλά μόνο ενάντια στο ασήμαντο σώμα σου, ενάντια στην ασήμαντη περιουσία σου • σώθηκες, δεν ετοιμάζει τίποτε εναντίον σου.
Αλλά ο δικαστής σε κατηγορεί ότι ασέβησες.
Τον Σωκράτη δεν τον κατηγόρησαν οι δικαστές; Μήπως είναι δική σου δουλειά να σε κατηγορήσει εκείνος; -Όχι. -Γιατί, λοιπόν,σε νοιάζει ακόμη;
Είναι καθήκον του πατέρα σου, κι αν δεν το εκπληρώσει, έχει καταστρέψει μέσα του τον πατέρα, τον φιλόστοργο,τον πράο. Κι άλλο τίποτα μη ζητάς να καταστρέψει εξαιτίας αυτού.
Γιατί κανείς ποτέ, ενώ σφάλλει σε ένα πράγμα, δεν βλάπτεται σε κάτι άλλο.
Πάλι, είναι δικό σου καθήκον να υπερασπίσεις τον εαυτό σου με σταθερότητα,με αξιοπρέπεια,χωρίς οργή.  Αλλιώς, έχεις καταστρέψει κι εσύ τον γιο, τον αξιοπρεπή, τον ευγενικό. Τί λοιπόν;

Ο δικαστής είναι απαλλαγμένος από τον κίνδυνο; Όχι • αλλά και για κείνον διακινδυνεύονται τα ίδια. Γιατί, λοιπόν,φοβάσαι ακόμη τι απόφαση θα βγάλει εκείνος; Τί σχέση έχεις εσύ με το ξένο κακό;
Δικό σου κακό είναι να υπερασπίσεις τον εαυτό σου άσχημα • αυτό πρόσεχε μόνο • κι όπως είναι άλλου έργο να καταδικαστείς ή να μην καταδικαστείς, έτσι είναι και άλλου κακό.
«Σε απειλεί ο τάδε». Εμένα; Όχι.
«Σε κατηγορεί». Ο ίδιος θα δει πώς κάνει την δουλειά του.
«Θα σε καταδικάσει άδικα». Ο ταλαίπωρος!).
(Πηγή:«Διατριβαί» του Επικτήτου).