ΠΟΡΝΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΑΙΔΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ, ή ΕΣΤΩ ΣΕ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

ΠΟΡΝΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΑΙΔΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ, ή ΕΣΤΩ ΣΕ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

ΣΑΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ:

Κατ΄άρχάς ό Τίτλος και κυρίως ή: « … ΕΣΤΩ ΣΕ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ» θα έχει ήδη προκαλέσει κάποιο έρώτημα. Δηλαδή : Διατί όχι είς τήν Σπιναλόγκα ( τό γνωστό νησάκι της Βορειοανατολικής Κρήτης, είς τό όποίο, έώς τά πρόσφατα έτη ήσαν συγκεντρωμένοι καί άπομωνομένοι οί άπό λέπρα πάσχοντες), άλλά σέ Σπιναλόγκα ;
Μέ τό Σπιναλόγκα έννοώ και προσδιορίζω κάποιο νησάκι κάπου είς τήν Άρκτική. Είς τό όποίο, ώς άπλή ένδειξεις τού καλούμενου άνθρωπισμού, άντί νά ριχθούν είς πραγματικό Καιάδα νά σταλούν, διά τίς βίας φυσικά, ΟΛΑ αύτά τά άποποιήματα τής Μητέρας φύσεως, δηλαδή οί μολυσματικοί καί πανδήλητοι τούτοι ίοί, όχι άνθρωποι, καί δή Έλληνες, ή καί έλλαδίτες ( όπως καί οί Κουβανοί τούς φόρτωσαν σέ βάρκες καί τούς έσπρωξαν, τους έστειλαν, είς τίς άκτές ( τό Μαϊάμι) τών ΗΠΑ) καί έτσι νί άπαλλαγεί κάπως ή καί τών Θεών Καθέδρα Έλλάς άπ΄ αύτά τά πολυμολυσματικά λύματα.
Διά νά άρχίσωμε, σιγά , σιγά καί σταθερά, όχι μόνο νά έννοούμε άλλά καταννοούμε καί κυρίως διαπιστώνουμε τόν ΑΜΕΣΟ καί ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ κίνδυνο ( πολύ πιό άμεσο καί πιό σοβαρό καί άπό τήν έπανεκατάκτηση τής Πατρίδος μας άπό τούς Τούρκους), θα άρχίσουμε την έπισήμανσιν αύτού τού Κινδύνου άπό τήν έτυμολογική άνάλυσιν καί έρμηνεία τών όρων τόν συγκροτούντων αύτών ίών καί ούτε κάν κλώνων.

Άρχίζουμε, λοιπόν μέ τήν έστω καί γενική έτυμολογική άνάλυσιν καί έρμηνεία τών :

ΠΕΡΙ ΤΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ – ΠΟΡΝΟΣ καί ΚΙΝΑΙΔΟΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ

Δημοσιεύθηκε από: ΦΟΥΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις Απρ 15 2005, 22:11

( Μέ τό « ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ» σημαίνει πώς δημοσιεύθηκε είς τήν « ΔΗΜΟΘΟΙΝΙΑ») «

Όταν, πρίν ένα περίπου μήνα, άνέβασα τό σαφώς σηματοδοτικό προμήνυμα, διά τήν συνομωσία τών όμοφυλοφίλων ( φυσικά ό όρος όμοφυλόφιλος είναι λάθασμένος, όπως λανθασμένος είναι καί ό :κίναιδος, διότι οί περί ού ό λόγος είναι άφυλοι, όμως πιό συγκεκριμένη έρμηνεια καί άνάλυσιν θά έπιχειρήσω σ΄άλλο μου σχετικό μήνυμα) δέν γνώριζα άπλώς διατί, πότε καί πώς θ΄άρχίσουν οί περί αύτών, οί σωστότερα διά μερικά έξ αύτών τών άτόμων ( προσοχή δέν γράφω ούτε άνθρώπων, ούτε προσώπων) , οί άποκαλύψεις,οί μάλλον οί δήθεν άποκαλύψεις, άλλά καί διατί θά άρχίσουν καί σέ ποία έκταση καί είς ποίο συγκεκριμένο μόνο πεδίο…..»

Όπως άναφέρεται , είς τήν σέ πλαίσιο άνωτέρω παράγραφο, προηγούμενού μου μηνύματος « πιό συγκεκριμένη έρμηνεία καί άνάλυσιν» τών: Όμοφυλόφιλος καί Κίναιδος, «θά έπιχειρήσω σ΄άλλο μου σχετικό μήνυμα.»

Αύτό, « τό άλλο» είναι φυσικά τό άκολουθούμενο.

Κατ΄άρχάς ό όρος όμοφυλόφιλος, ή σωστότερα ή έννοια – όρισμός και προσδιορισμό, όπου έχουμε δώσει καί άποδείδουμε είς αύτόν, είναι λαθασμένος.
Αύτός έχει ώς ρίζα του τό σύνθετό όμοιο φύλο καί θέμα του τό φίλος. Τούτο, έπομένως δηλώνει καί προσδιορίζει σαφώς τόν όμόφυλο/η φίλο/η.’Ητοι: τόν/τήν έκ τής αύτής ( τής ίδιας) φυλής καταγώμενο/η. Δήλα δή τόν/τήν έχωντα /έχουσα τήν ίδια φυλετική- έθνική καταγωγή. Τόν, ή τήν άνήκοντα/κουσα είς τήν αύτήν φυλήν ( βλέπε καί τήν άπό τόν Άριστοτέλην,είς τό έργόν του « ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΗΤΕΙΑ», όρίζουσα καί καθωρίζουσα πολιτειολογικήν έννοιαν τού φυλή), είς τό αύτό έθνος- πολιτισμικήν καί ίστορικήν όμοεθενεία, όμογένεια.

Τόν όρον αύτόν, τόν όμοφυλόφιλος, τόν όποίον άποδείδουμε είς τούς Κιναίδους καί Πόρνους τόν έχει έφεύρει καί έπιβάλει ή ψυχοπαθολογία διά νά όρίση καί προσδιορίση, άδοκίμως όμως, «τήν σαρκικήν συνάφειαν» (προσοχή ! Δέν λέει συνουσία) «μεταξύ όμοφύλων» καί «τήν γενετήσιαν διαστροφήν, κατά τήν όποίαν άνήρ έλκύεται άπό άνδρα καί γυνή άπό γυναίκα.»

Θ΄ άποφύγω τήν έτυμολογικήν καί έννοιολογικήν άνάλυσιν καί έρμηνείαν τών σαφώς καί κρυστάλλινων, άλλά καί πολύ σημαντικών, δηλωτικών καί προσδιοριστικών διαφορών τών : « όμόφυλος/ων, άνήρ καί άνδρας, γυνή καί γυναίκα».

Αύτήν δέ, τήν άνάλυσιν καί έρμηνεία έλπίζω νά τήν έπιχειρήσουν οί Συμπορεύτριες, ή Συμπορευτές όπου ένδεχομένως έχουν κάποτε διερωτηθεί ή προβληματισθεί, άπό τήν είς τόν στίχο έπτά (7) τού τέσσερα δέκα καί έκκατό (114) κεφαλαίου τού έργου του « ΚΡΙΤΙΑΣ» άναφορά – περιγραφή τού Πλάτωνος. Δήλα δή τήν άκόλουθη:
« ….. τούτω δ΄ ένοικος τών έκεί κατά άρχάς έκ γής άνδρών γεγονότων
Εύήνωρ…..» { είς αύτόν ( τόν τού κέντρο τής Άτλαντίδος Λόφον) διέμενε είς άπό τούς πρώτους άπό τήν γήν γεννηθέντες ( άναφυηθέντες) άνδρες, όνομαζόμενος Εύήνωρ…}


Α. ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ:

Ό Όμοφυλόφιλος δέν είναι ούτε άνδράς, ή άνήρ, ούτε γυναίκα, ή γυνή . Δέν είναι ούτε ούδέτερος, ή ούδετέρα. Δέν άνήκει είς τό άποκαλούμενο άνθρώπινο γένος , άλλά ούτε κάν είς τό ζωϊκό βασίλειο.
Δέν άνήκει ούτε είς τό τελευταίο, διότι είναι άποποίημα τής φύσεως ήτοι τού ίδιου τοῦ ζωϊκού βασιλείου ή τού Ύπερτάτου ΝΟΥ, ή ΛΟΓΟΥ, ή ΘΕΟΥ. Είναι άποποίημα ΟΛΩΝ ΟΥΤΩΝ διότι, ήρνήθησαν νά παράσχουν τό είς τό ριβόσωμα ( κύτταρο τού άναπαραγωγικού γονιδιόματος) τών ζωϊκών όργανισμών, καί δή τών άνθρώπων άποκαλούμενων, άναγκαίο ένζύμο, τό τρανσαμινάση όνομαζόμενο, τό όποίο συντελεί « είς τήν γενικήν διαδικασίαν μεταβολισμού τών άμινοξέων».

Ό όρος, λοιπόν, όμοφυλόφιλος είναι λάθος. Έκείνος όπου ένδεχομένως νά άποδείδη κάποιο μόνο μέρος τής δηλωτικής του καί προσδιοριστικής του σημασίας ίσως νά είναι ό ά φ υ λ ο ς, διά τού όποίου όρίζεται « τό έμβυο τό όποίο δέν έχει φύλο, δέν δύναται νά θεωρηθή ότι άνήκει είς ένα άπό τά δύο φύλα, τό άνδικό ή γυναικείο, άλλά ούτε είς τήν κατηγορία των Έρμαφρόδιτων…»

Όμως, ό όρος αύτός, ό ά φ υ λ ο ς, καί είναι συγγενείς του
έ τ ε ρ ό φ υ λ ο ς. Ούτος όμως έχει μόνο έθνολογική, ή έστω κοινωνιολογική καί όχι βιολογική σημασία και έννοια. Δι αύτού δηλώνεται, όρίζεται και προσδιορίζεται ό άλλοεθνής, ή άλλογενής, ήτοι ό άπό άλλο Έθνός ή Γένος ( το δεύτερο καί πάλι έχει κοινωνιολογική καί όχι βιολογική έννοια) καταγόμενος, ή προερχόμενος.

α. ΚΙΝΑΙΔΟΣ : ΜΙΑΡΟΣ, ΜΕΜΙΑΣΜΕΝΟΣ, ΡΥΠΑΡΟΣ, ΑΝΑΙΣΧΗΝΤΟΣ, ΑΝΑΙΔΗΣ, ΑΛΑΖΩΝ, ΠΑΝΟΥΡΓΟΣ, ΕΙΡΩΝ κ.λπ.

Είς τά λεξικά τών: Ήρωδιανού, Σουϊδα, Ήσυχίου καί είς σειρά έρμηνειών τών διαφόρων Σχολιαστών είς τόν Κίναιδο άποδείδουνται καί οί παρακάτω ίδιότητες:

" Κίναδος ό πανούργος, «παρά» το κινώ, ό κινούμενος άδδην( = Ο δ(δ)ήλος- ό άνευ φύσεως) καί δαψιλώς (=διαβιοί (ζή) πλουσιοπάροχα).
Κύναδος ό άναίσχυντος, ό όμοίος κυνί ( σκύλο).
Κίναιδος δέ ό πόρνος, άπό τό κινεί τά αίδοία.
Κίναιδος καί κίναδος… ίδίως δε φασιν οί ποιηταί τήν άλώπεκα άπό τό κινεί τά αίδία.
Κίναδος άναιδής, πεπονηρευμένος, μασθλῆς ( = πανούργος, όλισθηρός, χαμερπής. δειλός, θηλυδρίας καί κατά τόν Άριστοφάνη ( ΙΠΠΗΣ 269) μεμαλαγμένος ἐν πονοιρία) πολυγνώμων, μάστιξ, μεμαλαγμένος, ἐμπειρος, εύμετόβολος,είρων, φιλόκακος, ύποκριτής, γελοιός, άλαζών, άναιδής,κενόδοξος, έπηρμένος˙ άπό τού οίεσθαι τούτο άλλην ζωήν ζή άφού δέν μετέχει τής κοινής φύσεως, [μιαρός] κακός, φθονούμενος, χαλεπός, μεμιασμένος


β. ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΠΛΑΤΩΝΑ : ΒΔΕΛΥΡΟΣ, ΑΙΣΧΡΟΣ καί ΑΘΛΙΟΣ Ο
ΚΙΝΑΙΔΟΣ

« ΣΩΚΡΑΤΗΣ.: Λοιπόν, έάν πράγματι εύχαρίστως ζή ούτος, καί εύδαιμός ζή ;
ΚΑΛΛΙΚΛΗΣ.: Άναμφιβόλως.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ.: Αν μόνον γύρω άπό τό κεφάλι ξύνεται ( λέγεις ότι εύχαρίστως θά έζούσε) ή όφείλω νά έπεκτείνω τήν έρώτησιν μου καί παρά πέρα ; Πρόσεχε, Καλλικλή, τί θά άπεκρίνεσο, έάν κάποιος σού έθετε ύπ΄όψιν τήν μίαν μετά τήν άλλην, όλες τίς συνέπειες τού ίσχυρισμού σου. Άλλά τέλος πάντων, διά νά συνοψίσωμεν , όλα είς έν παράδειγμα, ό βίος των κιναίδων δέν είναι βδελυρός, αίσχρός και άθλιος; Ή θά τολμήσης νά ίσχυρισθής,
ότι είναι εύδαίμονες, έάν έχουν, ένευ όρίων, έκείνο όπου έπιθυμούνς ;
ΚΑΛΛΙΚΛΗΣ.: Δέν έντρέπεσαι, Σωκράτη, νά κατευθύνης τήν σηζήτησιν είς τοιαύτα σιχαμερά άντικείμενα ;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ.: Άλήθεια, έγώ κατευθύνω τόν λόγον είς τοιαύτα άντικείμενα, ή έκείνος όπου ίσχυρίζεται ότι ό δοκιμάζων ήδονή
οίαδήποτε καί έάν είναι αύτή, είναι εύδαίμων, καί δέν διακρίνει
είς τάς ήδονάς τάς καλάς καί τάς κακάς ; άλλ΄άκόμη καί τώρα, λέγε, πώς ότι τό «ήδύ» καί «άγαθόν» είναι τό αύτό, ή ύπάρχει τι έκ τών «ήδέων», το όποίον δέν είναι άγαθόν;»
ΠΛΑΤΩΝΟΣ : «ΓΟΡΓΙΑΣ» 494, 49.

Κατά τούς Σχολιαστές, τής τού Θείου Πλάτωνα άνωτέρω ἐπισημάνσεως:
«… Έπεί τοίνυν όρά ό Σωκράτηε τον Καλλικλέα άναίδειαν πολλήν νοσούντα,ούκ άνέχεταται αίσχυνθῆναι ως είδώς ότι έστιν ότε βλάπειν ( έφη γαρ κάκείνος αίδώς, ή τ΄ άνδρας μέγα σίνεται) ,άλλά καί τών αίσχρών άναγκάζεται άπτεσθαι προσδοκών πείθειν. λέγει τοίνυν ότι ούκούν καί ό τόν κιναίδων βίος εύδαίμων έστίν, έπειδή πράττοντες αίσχρώς ήδονται, καί μήν καί δεινοί είσιν οί τοιούτοι καί αίσχροι καί ἀθλιοι. Δεινοί μέν άντί τού μεγάλως κακοί ώς πεπτωκότες τού άγαθού, αίσχροί δέ ώς πρός τή ύλη όντες, άθλίοι δε ώς μή έχοντες έλπίδα σωτηρίας….»

γ. ΚΙΝΑΙΔΟΣ – ΓΥΝΑΝΔΡΟΣ :

Κατά τό λεξικόν Σουϊδα.
Γύνανδρος : κίναιδος, ό γύνανδρος τε καί μάλθων τύρανος,άντί τού έκλυτος.
Γυναικίας δέ άνήρ, ό θηλυμανής, διά τού ι. καί Γυναικιζόμενος,ό θηλυνόμενος
Γυναίκισις : ή γυναικεία μίμησις, πρίν τής έτέρας γυναικίσεως δίκην δούναι.
Γύννης : άνδρόγυνος, μαλακός, ποδαπός.

Σχολιάζοντας, τήν αύτήν τού Θείου Πλάτωνος έπισήμανσιν, ό έκ τών Μεγάλων μεταπλατωνικών Φιλοσόφων Ολυπιόδωρος σημειώνει καί :
« Κίναιδος κατ΄εύφημίαν άντί τού άναιδής.
Κιναίδων. άσελγών, μαλακών.καί κιναίδα ( Ι.κιναιδία) ή πόρνη καί ή ( Ι. Πορνική) άσχημοσύνη άπό τού όρνέου τής ίυγγος, ό καί κίναιδιον καλείται. ίνα δή μοί κτλ.τούτο φησίν ότι έγώ μέν έτερον είναι τό άγαθόν τού ήδεος διανοούμαι….»

Ο έκ τών άπολογητών τού Χριστιανισμού, Κλήμης Άλεξανδρεύς είς τό 3. 4 τού έργού του «ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ» σημειώνει:

«Αί δε άνδρογύνων συνουσίαν ἠδόνται, παρεισρέουσι δε ένδον κίναιδων όχλοι άθυρόγλωσσοι, μιαροί μέ τά σώματα, μιαροί δέ τά φθέγματα, είς ύπουργίας άκόλαστοι ήνδηδρωμένο, μοιχείας διάκονοι,κιχλίζοντες καί ψυθυρίζοντες καί τό πορνικόν άνέδην
είς άσέλγεια διά ρινών έπιψοφούντες έπικιναίδισμα, άκόλαστοις ρήμασι καί σχήμασι τέρπειν πειρώμενοι καί είς γέλωτας έκκαλούμενοι πορνείας πρόδρομον˙ έστι δ΄ ότε καί ύπεκκαιόμενοι διά τήν τυχούσα όργήν, ήτοι πόρνοι αύτοί ή καί κιναίδων όχλον είς όλεθρον έζηλωκότες, έπικροτούσι τή ρινί βατράχων δίκην, καθάπερ ένοικον τοίς κυκτήρσιν τήν χολήν κεκτημένοι….»

δ. ΠΟΡΝΟΣ .

ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ, τής άνωτέρου, τής περί Κίναιδου, έπισημάνσεως τού Θείου Πλάτωνος άναφερόμενος είς τήν σχέσιν τού Κίναιδου καί τού Πόρνου, μεταξύ τών άλλων διαπιστώνει:

«…. Πόρνος: όρμητικός είς πάντα, άγριος, άναίσυντος, θρασύς, ίσχυρός τά πάντα είρωνευόμενος καί διασύρων τούς περί Σωκράτους Φιλοσόφους. Ό Άριστοφάνης λέγει, ότι τοιούτοι είναι καί αύτοί καί τοιούτον μαθητήν άποτελέσουσι τόν Στρεψιάδην. Βδελυρός πόρνος, μισητός, μυσαρός, συχαντός, μεμισημένος διά τό πείθειν ψευδών ψευσμάτων. ψευδών συγκολλητή, ψευτής λόγων ήγούν πιθανολόγος άναίσχυντος,συμπλέκων τά ψεύδη – συνάπτων καί συγκολλών καί λέγων ψεύδ, καλώς δυνάμενος συναρμόζειν καί συμβιβάζειν τούς ψευδείς λόγους έν ταίς άντιλογίας συγκολλητής –συρραφεύς, έφευρέτης, συναρμοστής, συνθέτης, εύρησιεπής, εύρεσιλογος, εύρεσιολόγος, έφευρέτης λόγων ψευδών, πολύλογος, έτοιμόλογος, λόγους έφευρίσκων, εύρίσκων, καί άπολογία καίνους λόγους εύρίσκων, εύρεσιεπής….»

Κατά τό «ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ» τού Γουλιέλμου Πάπε, Πόρνος ό έπί μισθώ ( άμοιβή) πορνευόμενος…»

Κατά δέ τό λεξικόν Μπαμπινώτη, πόρνος έστι : «άνδρας πού προσφέρει έρωτικές ύπηρεσίες έναντι άμοιβής.»

Κατά τό ίδιο λεξικό, τού Μπαμπινιώτη:

« Κίναιδος(ο) ( άρχαιοπρ.- μειωτ.)άνδρος που συνουσιάζεται με ομόφυλό του, ο παθητικός ομοφυλόφιλος ΣΥΝ.(!) πούστης.
[ ΕΤΥΜ. άρχ.,αβέβ. Έτυμο. Σύμφωνα με άρχ.’ετυμολογικό λεξικό «παρά το κινείσθαι την αίδώ ἤ παρά τώ κινείσθαι τα αίδία», έκδοχή που θεωρεί τη λ. ως σύνθετη λ. κιν. καί αίδώς καί αίδίον.
Εντούτοις, σημαντικό πρόβλημα εξακολουθεί να συνιστά η ποσότητα του «ι» ( κίναιδος κῖνῶ.)

ΠΑΡΕΝΘΕΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

Είς τό σημείο δέ τούτο κρίνω σκόπιμο να παραθέσω μια σχετική, περί τού τι Κίναιδος έστι συνοπτική άνάλυσιν, την όποία. Άντιγράφω άπό την Άγορά ( Φόρουμ) « ΙΝΝΕΡΝΕΤ. Αύτήν την έχει γράψει ¨ο με το ψευδώνυμο : « 7 ΠΕΠΛΑ» χρήστης


« Δημοσιεύθηκε: Παρ Ιούν 30, 2006 6:06 am Θέμα δημοσίευσης: Τίνα δυνάμεθα κίναιδον ονομάσειν

Με την αφορμή της πρόσφατης φασαρίας περί κιναίδων, παρατηρήθη πως οι περισσότεροι συσχετίζουν την λέξη κίναιδος με την ομοφυλοφιλική τάση. Είναι όμως αυτό το νόημα της λέξεως; Ή μήπως όχι; Κίναιδος, ο κινών την αιδώ. Εκείνος που με την συμπεριφορά του θέτει σε κίνηση, προκαλεί την κίνηση του αισθήματος της αιδούς στο περιβάλλον του. Η Αιδώς περιγράφει την κατάσταση της σεμνότητος και ευσέβειας, που η λαϊκή γλώσσα σήμερα αποκαλεί "τσίπα". Ο κίναιδος λοιπόν συμπεριφέρεται με τέτοια αν-αίδεια που ξεσηκώνει την οργή και την αγανάκτηση όσων διαθέτουν αιδώ και φθάνουν να κοκκινίζουν και να ντρέπονται, μόνον που αντικρύζουν τέτοια αισχρότητα. Την οποία φυσικά και δεν ανέχονται αλλα κινούνται αποφασιστικά εναντίον της. Η έννοια της λέξεως απέχει πολύ από το να μας πείσει πως αναφέρεται συγκεκριμένα στην ομοφυλοφιλία. Ιδίως όταν ο έρως ενός ανδρός προς έναν άλλον άνδρα δεν καταδικάζεται από φιλοσόφους ως ο Πλάτων και ιερείς ως ο Πλούταρχος. Εκείνο που καταδίκαζαν ήταν η σεξουαλική πράξη μεταξύ ανδρών την οποία θεωρούσαν παντελώς αταίριαστη με την ανδρική φύση (και ορθώς). Για αυτό και ο Πλάτων κελεύει την προσήλωση στον φιλοσοφικό έρωτα και την πνευματική εκείνη ερωτική αρετή μεταξύ ανδρών με ταυτόχρονη αποχή από την όποια σεξουαλική πράξη μεταξύ τους. Επιπλέον υπάρχει πληθώρα συμπεριφορών των αρσενικών, ολοσδιόλου κατακριτέες, δίχως να υπάρχει η παραμικρή συσχετιση με ομοφυλοφιλία. Για παράδειγμα, η συμπεριφορά του (δειλού) ψευτονταή, του (δειλού) μαλθακού, του ρουφιάνου, του υποκριτού και ψεύτου, του προδότου και απάτριδος, του ανεύθυνου και ανωρίμου ενήλικος που περνά παρατεταμένη εφηβεία και άλλες. Εξέχουσα θέση στις κατακριτέες μεταξύ ανδρών συμπεριφορές κατέχει και η άσχημη συμπεριφορά, ανευθυνότητα κ.λπ. στην οικογένεια που τυχόν έχει κάποιος, ή/και προς την σύντροφο σύζυγό του. Η μη-ανδρίκεια συμπεριφορά δύναται να αποκληθεί (και αποκαλείται) κιναιδισμός. Με όλη την δειλία, μαλθακότητα και αισχρότητα που περικλείει ο όρος (και που θυμίζει το "κουτσαβάκι" των παλαιών ρεμπετών). Κατ' επέκταση μόνον ο όρος κίναιδος χρησιμοποιήθη και για να περιγράψει την αισχρή συμπεριφορά κάποιων ομοφυλοφίλων που είτε στήνονται οι ίδιοι είτε απαιτούν από τους ερωμένους τους να στηθούν στα τέσσερα σάν κτήνη... Παρ' Έλλησι η λέξη χρησιμοποιούταν συχνά για να δηλώσει και το αρσενικό που συζούσε με μία γυναίκα κάτω από την ίδια στέγη, δίχως γάμο. Το θηλυκό αποκαλούταν παλλακίδα και το αρσενικό κίναιδος. Η οικογένεια, η σύσταση Οίκου δηλαδή έχει λίαν σημαντική θέση στο ηθικό σύστημα αξιών των Ελλήνων, και ως κάθε ηθική αξία, και αυτή προκύπτει από την θρησκεία - συγκεκριμένα σε αυτήν την περίπτωση από την λατρεία της Θεάς Ήρης. Η Ήρα, Θεά υψίστης ιεραρχίας στον Κόσμο των Θεών, εφορεύει την σύσταση Οίκου και την οικο-γένεια μέσω του μυστηρίου του Γάμου που διδάσκει. Η ένωση των εν οικω κυριών (νοικοκυριών) δύο ανθρώπων, αρσενικού και θηλυκού αποτελεί προνόμιο των γαμευμένων. Και όχι "δικαίωμα" του οποιουδήποτε. Το να ενώνουν δύο άνθρωποι λοιπόν αντιθέτων φύλων, τις περιουσίες τους και να ζουν κάτω από την ίδια στέγη αποτελεί μέρος του μυστηρίου της συστάσεως Οίκου, που αρχίζει με τον Γάμο. Υπεύθυνα και ώριμα, αποτελούν πλέον έναν νέο πυρήνα-δομικό λίθο της κοινωνίας τους, αποκτούν κοινές πολιτικές απόψεις και κοινωνική δράση και δημιουργούν τον δικό τους "κήπο" στον οποίο θα φυτρώσουν οι απογόνοι τους, τα παιδιά που θα γίνουν οι αυριανοί πολίτες και που θα αποκτήσουν τις αξίες και τα ήθη που διδάσκονται απο τους γονείς τους. Για αυτό και οι κίναιδοι λέγεται πως δεν δημιουργούν οικογένεια. Και πράγματι αποδεικνύεται στην πράξη μεταξύ ζευγαριών που συζούν για χρόνια κάτω από την ίδια στέγη, δίχως Γάμο. Σπανίως ή μάλλον ποτέ δεν κάνουν απογόνους, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων που θα υπάρξει εγκυμοσύνη, το ζεύγος παντρεύεται τελικώς. Εάν λοιπόν τα αρσενικά μέλη κάποιου γκρουπούσκουλου αθέων αποκαλούνται κίναιδοι ορθώς αποκαλούνται τέτοιοι, διότι σχεδόν όλοι τους συζούν με παλλακίδες (των οποίων παλλακίδων η γλώσσα ξεπερνά σε θρασύτητα και δηλητήριο ακόμη και τους κίναιδους ομοαθέους τους) και όσοι δεν συζούν, αποδέχονται και συναναστρέφονται κιναίδους και προωθούν τον κιναιδισμό. Η "ελεύθερη συμβίωση" μπορεί σήμερα να είναι αποδεκτή μεταξύ αριστερούληδων αθέων που περνάνε καθυστερημένη εφηβεία και επιθυμούν να αντιδράσουν στους «κάτι-σαν-γονείς τους. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι αποδεκτή μεταξύ Ελλήνων και κατ' επέκταση μεταξύ όσων επιθυμούν να παρουσιαστούν ως τέτοιοι και να μας πείσουν πως τιμούν και εκφράζουν τα Ελληνικά ιδανικά και πνεύμα._________________Ο νους δεν είναι δοχείο που γεμίζει με γνώσεις μα θείο πυρ που φλογώνεται!»

Είς έν έτέρο του μήνυμα, ό αύτός Χρήστης, άπαντώντας σ΄άλλα σχετικά άλλων Χρηστών, έπισημαίνει :

Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 01, 2006 6:33 am Θέμα δημοσίευσης:

''Και για να λύσω την απορία του κούπη, περί σκοπιμότητος άρθρου. Προ μερικών ημερών είχα την ατυχία να αναγιγνώσω κι εγώ εκείνη την συνομιλία στο irc. Εντύπωση λοιπόν μου έκανε όχι μόνον το ότι κάποιο κουτσαβάκι του συλλόγου αθεϊας β.ε. αφού έβρισε και ξανάβρισε πήγε να το παίξει και θιγμένος (για τον χαρακτηρισμό του κιναίδου) προβαίνοντας σε πολλαπλές επιδειξεις του -ανυπάρκτου, πράγματι- "ανδρισμού" του (ή μάλλον εκείνου που αντιλαμβάνεται ως "ανδρισμό") αλλά το ότι και η άλλη πλευρά δεν ήξερε ή δεν μπόρεσε να τον βάλει στη θέση του, σχετικά με το νόημα της λέξεως που εκείνη αρχικώς χρησιμοποίησε. Επειδή λοιπόν είτε από άγνοια είτε από απροθυμία, έμεινε η εσφαλμένη εντύπωση πως ο "κίναιδος" σχετίζεται με την ομοφυλοφιλία κι επειδή η εσφαλμένη αυτή εντύπωση ανοίγει την πόρτα σε ακόμη περισσότερες επιδείξεις κιναιδισμού, δίχως να χαρακτηρίζονται τέτοιες, θέλησα να διερευνήσω φιλοσοφικά την έννοια της λέξεως και του τρόπου χρήσεώς της παρ' αρχαίοις, για να δω κατά πόσο απεδόθη ως χαρακτηρισμός δικαίως ή αδίκως. Ασχέτως δηλαδή από το εάν εκείνοι που αρχικώς απέδωσαν τον χαρακτηρισμό το έκαναν συνειδητά, έχοντας ορθή γνώση της λέξεως ή όχι (αυτό είναι άλλο ερώτημα), εγώ θέλησα να εξετάσω κατά πόσο ο χαρακτηρισμός είχε ή όχι Λόγο προς το αντικείμενο που απεδόθη. Και συμπέρανα πως ορθώς απεδόθη (αν και πιθανώς όχι για την σωστή αιτία). Παλιομοδίτικα πράγματα δηλαδή...''

ΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Τό άνωτέρω άρθρο , μαζί μ΄αύτό τού άγνωστου Χρήστη τού « ΙΝΝΕΡΝΕΤ» δυνάται νά θεωρηθεί ώς τό πρώτο, άπ΄έκείνα όπου θά άκολουθήσουν, καί διά τών όποίων θά άποκαλυφούν, άναλυθούν καί έρμηνευθούν οί λόγοι καί οί….. στόχοι, τής άπό τήν Ύπατη Άρμοστεία , τών τήν δεκαετία τού 1980 προσβληθέντων άπο Εϊτζ καί έν συνεχεία συγκετρωθέντων είς τά ΕΞΑΡΧΕΙΑ, άπό τά όποία τά έξεδίωξαν οί τότε πραγματικοί Άναρχικοί καί άκολούθως, μέ τήν βοήθεια συγκεκριμένων Έβραίων καί Μασσώνων τής Έθνικής Τράπεζας ( θά άνφερθούν καί όνόματα καί ίδιότητες καί δραστηριότητες) συνασπισθήκαν είς τήν …. Πόλη, τήν πρώτη έδρα τής Αρμοστείας, άναδείξεως, προωθήσεως καί ύπερασπίσεως αύτών τών… ίών.